A Duw a lefarodd yr holl eiriau hyn, gan ddweud, ²"Myfi yw'r ARGLWYDD eich Duw, a ddaeth â chi allan o wlad yr Aifft, allan o dŷ caethwasiaeth.

³"Ni fydd gennych dduwiau eraill o fy mlaen.

⁴"Ni wnewch i chi'ch hun ddelwedd gerfiedig, nac unrhyw debygrwydd i unrhyw beth sydd yn y nefoedd uwchlaw, neu sydd yn y ddaear oddi tano, neu sydd yn y dŵr o dan y ddaear. ⁵Ni fyddwch yn ymgrymu iddynt nac yn eu gwasanaethu, oherwydd yr wyf fi, yr ARGLWYDD eich Duw, yn Dduw cenfigennus, yn ymweld ag anwiredd y tadau ar y plant i'r drydedd a'r bedwaredd genhedlaeth o'r rhai sy'n fy nghasáu, ⁶ond yn dangos cariad diysgog i filoedd o'r rhai sy'n fy ngharu i ac yn cadw fy ngorchmynion.

⁷"Ni chymerwch enw'r ARGLWYDD eich Duw yn ofer, oherwydd ni fydd yr ARGLWYDD yn ei ddal yn ddieuog sy'n cymryd ei enw yn ofer.

⁸"Cofiwch y dydd Saboth, i'w gadw'n sanctaidd. ⁹Chwe diwrnod byddwch chi'n llafurio, ac yn gwneud eich holl waith, ¹⁰ond mae'r seithfed dydd yn Saboth i'r ARGLWYDD eich Duw. Ni fyddwch yn gwneud unrhyw waith, chi, na'ch mab, na'ch merch, eich gwas gwrywaidd, na'ch gwas benywaidd, na'ch da byw, na'r arhoswr sydd o fewn eich gatiau. ¹¹Oherwydd ymhen chwe diwrnod gwnaeth yr ARGLWYDD nefoedd a daear, y môr, a phopeth sydd ynddynt, a gorffwys y seithfed dydd. Am hynny bendithiodd yr ARGLWYDD y dydd Saboth a'i wneud yn sanctaidd.

¹²"Anrhydeddwch eich tad a'ch mam, er mwyn i'ch dyddiau fod yn hir yn y wlad y mae'r ARGLWYDD eich Duw yn ei rhoi ichi.

¹³"Ni fyddwch yn llofruddio.

¹⁴"Ni fyddwch yn godinebu.

¹⁵"Ni fyddwch yn dwyn.

¹⁶"Ni fyddwch yn dwyn tyst ffug yn erbyn eich cymydog.

¹⁷"Ni fyddwch yn cuddio tŷ eich cymydog; ni fyddwch yn cuddio gwraig eich cymydog, na'i was gwrywaidd, na'i was benywaidd, na'i ych, na'i asyn, nac unrhyw beth sy'n eiddo i'ch cymydog."

¹⁸Nawr pan welodd yr holl bobl y taranau a fflachiadau mellt a sŵn yr utgorn a'r mynydd yn ysmygu, roedd ofn a chrynu ar y bobl, a dyma nhw'n sefyll ymhell i ffwrdd. ¹⁹a dywedodd wrth Moses, "Yr ydych yn siarad â ni, ac yn gwrando; ond peidiwch â gadael i Dduw siarad â ni, rhag inni farw."

²⁰Dywedodd Moses wrth y bobl, "Peidiwch ag ofni, oherwydd mae Duw wedi dod i'ch profi chi, er mwyn i'r ofn fod o'ch blaen chi, rhag i chi bechu." ²¹Safodd y bobl ymhell i ffwrdd, tra bod Moses yn agosáu at y tywyllwch tew lle'r oedd Duw.

²²A dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, "Fel hyn y dywedwch wrth bobl Israel: 'Gwelsoch drosoch eich hunain fy mod wedi siarad â chwi o'r nefoedd. ²³Ni wnewch dduwiau o arian i fod gyda mi, ac ni wnewch drosoch eich hunain dduwiau aur. ²⁴Allor o ddaear y gwnewch i mi ac aberthu arni eich poethoffrymau a'ch offrymau heddwch, eich defaid a'ch ychen. Ymhob man lle rwy'n achosi i'm henw gael ei gofio, deuaf atoch a'ch bendithio. ²⁵Os gwnewch i mi allor o gerrig, ni fyddwch yn ei hadeiladu o gerrig wedi'u torri, oherwydd os ydych chi'n gwisgo'ch teclyn arni rydych chi'n ei halogi. ²⁶Ac nid ewch i fyny wrth risiau at fy allor, rhag i'ch noethni gael ei amlygu arni. '